วิมุตติคีตา : อานุภาพแห่งอนุสาสนีปาฏิหาริย์

นวนิยาย (ขนาดสั้น) เรื่องใหม่ล่าสุดของ แดนอรัญ แสงทอง ฉบับ Limited Edition ได้จัดพิมพ์และส่งให้ผู้สนับสนุน สนง.ศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย กระทรวงวัฒนธรรม เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ส่วนฉบับปรับปรุงเพิ่มเติมและพิมพ์เผยแพร่ในวงกว้างต่อสาธารณะ ใช้ชื่อว่า “วิมุตติคีตาหมายเลขสอง : เดียวดายใต้ฟ้าคลั่ง” นั้น โปรดติดตามได้จาก สำนักพิมพ์สามัญชน เร็วๆ นี้ครับ .... (ปล. ขอบคุณ The Seeker ณ ที่นี่ที่บรรจงวาดจุดที่ละจุดจนกลายเป็นดอกบัวสวยงามบนปกหนังสือ)




บางส่วนจาก “วิมุตติคีตาหมายเลขสอง : เดียวดายใต้ฟ้าคลั่ง”


ดิฉันมิได้กรีดร้องเมื่อเขาเหล่านั้นง้างแงะนิ้วมือของดิฉันออกจากด้ามดาบ แต่ดิฉันกรีดร้องสุดเสียงเต็มกำลังยิ่งกว่าครั้งใดในชีวิตเมื่อเขาง้างแงะเอาเวฬุออกไปจากอ้อมอกของดิฉัน เสียงกรีดร้องของดิฉันถูกกลบลบเลือนหายไปในเสียงคลั่งของลมและฝนและความกึกก้องกัมปนาทของสายฟ้าซึ่งกำลังแล่นแลบเรืองประกายอยู่ในหมู่เมฆ เขาเหล่านั้นเหวี่ยงดาบทิ้งไม่แยแส เขาเหล่านั้นเหวี่ยงเวฬุทิ้งไม่แยแส ยิ่งเนิ่นนานไปเขาเหล่านั้นยิ่งเมามายหนัก เขาพูดแก่ดิฉันและแก่กันและกันว่า เมื่อเป็นนางเทราปตี ก็จะต้องถูกจับเปลื้องผ้าต่อหน้าธารกำนัลเป็นธรรมดา เขาช่วยกันจับดิฉันกดนอนลงกับพื้น เขาช่วยกันกดแขนกดขาของดิฉันไว้…..