อตีเตกาเล นวนิยายเล่มล่าสุดของ แดนอรัญ แสงทอง

คือนวนิยายหนึ่งในหกเล่มในเครือ Way of Book

เรื่องราวเริ่มต้นด้วยการเดินทางไปยังจังหวัดเชียงใหม่ของนักวิจัยหนุ่มผู้รับงานมาจากกระทรวงวัฒนธรรม ทำงานวิจัยเป็นงานเฉพาะกิจ หัวข้อในการวิจัยของเขาก็คือ “การวิเคราะห์คุณค่าในเชิงสุนทรียภาพของจิตรกรรมฝาผนังในอุโบสถ วัดป่าศาลาปางสัก อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่” ภาพจิตรกรรมฝาผนังในอุโบสถได้นำไปสู่เรื่องราวตำนานเมืองเหนือ และเรื่องราวลี้ลับของภูตผีอันชวนหวาดแสยง ด้วยท่วงทำนองการเล่าเรื่องแบบถมึงตาใส่ผู้อ่าน ตามสำนวน ‘แดนอรัญ’ โดยแท้

 บางส่วนจากอตีเตกาเล

โทรศัพท์มือถือของเขาใช้การไม่ได้โดยสิ้นเชิง ก่อนหน้านี้ไม่นานมันยังใช้การได้ดีเยี่ยม สัญญาณแจ่มชัด ก่อนหน้านี้ไม่นานที่สถานีรถไฟเชียงใหม่เขายังโทร.คุยกับนายเชตเพื่อนที่กรุงเทพฯอยู่เลย บอกกล่าวแก่นายเชตว่า “ถึงเชียงใหม่แล้วว่ะ สิ่งที่ฉันต้องบอกแกเป็นอย่างแรกก็คือเชียงใหม่ไม่มีทะเลว่ะ” นายเชตซึ่งทำงานประจำอยู่ในกองอนุรักษ์โบราณวัตถุและโบราณสถาน กระทรวงวัฒนธรรมไม่ได้ขันเขไปด้วยแม้แต่น้อย หากแต่กำชับกำชาอย่างเป็นงานเป็นการ “อย่าเถลไถล ถ่ายรูปมาก ๆ วาดภาพประกอบมาด้วยเยอะ ๆ และเขียนรายงานมาให้ละเอียด เออ ถึงเชียงใหม่แล้วเอ็งก็โทร.หานางสาวเสี้ยวจันทร์เขาซี เอ็งจะมาโทร.หาข้าทำไม”