จากแฟนคลับแดนอรัญ (ชุดที่ 2)

จาก Auy Singburi MC club

การเล่าเรื่องของน้าแดนบางครั้งเหมือนทะเลยามเช้าคลื่นลมสงบสวยงามบางครั้งเหมือนทะเลยามค่ำคืนท้องฟ้ามืดดำคลื่นคลั่งถา

ถมพายุโหมกระหน่ำไม่ยอมสงบง่าย ภาษาบางครั้งเถื่อน ห่าม ได้สาแก่ใจผมนัก.

 

จาก Pui Lookpat
นักเขียนที่โปรดที่สุดในชีวิตคือ แดนอรัญ แสงทอง

จาก Tassanee Chanin

เมื่ออ่าน "เดียวดายใต้ฟ้าคลั่ง" แล้ว ฉันอดคิดเล่นๆ ไม่ได้ว่า หนังสือเล่มนี้ควรอยู่บนหิ้งมากกว่าตู้หนังสือ

ฉันไม่ได้บูชาพระอิฐพระปูน แต่บูชาในคุณความดีของพระพุทธเจ้า เช่นเดียวกับที่ฉันไม่ได้เคารพหนังสือของแดนอรัญ แสงทอง หากแต่เคารพในเรื่องราวของนางกีสาโคตมี

อย่างไรก็ตาม ต้องขอบคุณแดนอรัญ ที่ช่วยถ่ายทอดภาพชีวิตสตรีผู้สูงส่งเมื่อหลายพันปีก่อน ให้โลดเล่นราวกับมีเลือดมีเนื้อในจินตนาการขณะที่ได้อ่าน

จาก อภิภู ศรีสวาท

 

จาก sitichai

จาก MH Sick
ฉันคิดถึงกังสดาลทุกครั้งที่ฉันหยิบมา

จาก บูไม่รู้ บูผ่านมา

บรรยายความเจ็บปวดของหัวอกคนเป็นแม่ได้อลังการและเห็นภาพดีค่ะ

จาก สันติพล คนรักของความเศร้า

อสรพิษกับการปรากฎโฉมครั้งแรกเป็นภาษาไทย (หลังตะลอนๆ ไปตามประเทศต่างๆ จนโด่งดังมาแล้วในหลายๆ ประเทศ) การปรากฎครั้งครั้งนี้มาแบบฉายเดี่ยว มีทั้งภาคภาษาไทย และภาคภาษาอังกฤษ ก่อนที่สำนักพิมพ์สามัญชนจะหยิบไปรวมกับเรืองอื่นๆ เป็นหนังสือเล่มหนา

อสรพิษ สำหรับผมแล้ว นี่คือ The old man and the sea ฉบับไทยๆ โลกได้รู้จัก The old man and the sea นานแล้ว และต่อมาก็ต่างยอมรับว่า อสรพิษ เป็นงานเขียนชิ้นเยี่ยม แต่กว่าจะคนไทยจะยอมรับได้ทำไมถึงได้นานนักก็ไม่รู้ อ่าน อสรพิษ แล้วอย่าพลาด เงาสีขาว ของผู้เขียนคนเดียวกันนะครับ

                                                                      จาก Su Patta