สัมภาษณ์ : ปารัณ, ศิริน
ภาพ : รัฐพล ศิริจิรสุข และเพื่อน
จาก นิตยสาร แพรว 25 ก.ย.52
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpm_Z0Dl0xkPsKRt1bKwPpWgQ0f8dRKYX5OWsDv6gFjkl-W0tqES2q0IYvh8w93uRQ-yT5V_q5v2tABAPjHdrL9iUq0AK4ZPs2uuBCrpMVfDOi7CkaYae-o4Bc8QpZa95YvZT7eOTBsqnJ/s320/%E0%B8%AD%E0%B8%B8%E0%B8%97%E0%B8%B4%E0%B8%A8.jpg)
ผมอ่านจบ ความรู้สึกแรกคือดีใจที่ตอบกลับ แสดงว่าต้นฉบับถึงมือแล้ว ถัดมาคือ ดีใจที่ได้เห็นลายมือของนักเขียนที่ชื่นชม และสุดท้ายคือ ไม่ยอม เขียนขู่มาอย่างนี้ ยิ่งไม่ยอมจึงเขียนจดหมายกลับไปว่า เลือกทางนี้แล้ว จะพิสูจน์ตัวเองต่อไปให้เขารู้ว่าเราไม่ยอมแพ้
ทิ้งหายไปสักสามเดือน ได้รับจดหมายประมาณสี่หน้าขึ้นต้นว่า “จดหมายถึงนักเขียนหนุ่ม ผมอ่านจบแล้ว มีส่วนที่ดีอยู่เยอะ มีความน่าสนใจ แต่ข้อเสียเบ้อเริ่ม คือนิยายเรื่องนี้ยังไม่จบ ตัวละครจะเป็นอย่างไรต่อ คุณเริ่มไว้แล้ว กัดฟันทำให้จบจะดีมาก แล้วผมยินดีจะเขียนคำนิยมให้”
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7Fyfn4o6NX9d8lcHnwDOYRpMu2zk9NshgMu0zijscKW9vx7BSsG4dqYigz4YeWa8x7qvEyBJYomF66Ok-SysuPbtgQH_l2RrUYVVY-skbTam1rywlnKI9C_5HsDHKo1IB1Qoa5puCNyTd/s320/%E0%B8%A5%E0%B8%B1%E0%B8%9A%E0%B9%81%E0%B8%A5,+%E0%B9%81%E0%B8%81%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B8%84%E0%B8%AD%E0%B8%A2.jpg)
หลังจากส่งต้นฉบับไปให้ ได้รับไปรษณียบัตรตอบว่า ยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้รับนิยายจากคุณ ผมจะอ่านอย่างละเอียดลออ แต่ประเมินโดยรวมคุณน่าจะได้คะแนนจากผมในระดับที่ดีมาก ข้อติติงจุกจิกมีเป็นธรรมดา ขออย่าถือสา ผ่านไปสักพักก็เขียนมาบอกว่า ตอนแรกอ่านไม่ค่อยรู้เรื่อง น่าเบื่อ อึดอัดนิดหน่อย แต่ยิ่งอ่านยิ่งสนุก น่าติดตาม พอถึงตอนจบยิ่งดีมาก คุณพยายามสำเร็จแล้ว อนุญาตให้ฉลอง ทำตัวเสเพลได้หนึ่งวัน
ต้นฉบับที่เขียนวิจารณ์ได้กลายเป็นสมบัติล้ำค่าของผมเพราะเต็มไปด้วยลายมือที่แก้คำผิด เว้นวรรคให้ ขีดเส้นใต้ว่าอธิบายความไม่ชัด ตรงไหนเขียนดีก็มีข้อความว่า ผมต้องจำของคุณไปใช้บ้างแล้ว เป็นเรื่องที่คิดขึ้นมาทีไรรู้สึกดีทุกครั้ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น